آیه وضوآیه وضو یا «آیه قیام» یا «آیه مسح» به آیه ۶ سوره مائده اطلاق می شود. ۱ - کیفیت استدلال به آیه وضو۱.۱ - کیفیت وضو در قرآنآیه «یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلاةِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَکمْ وَ أَیدِیکمْ إِلَى الْمَرافِقِ وَ امْسَحُوا بِرُؤُسِکمْ وَ أَرْجُلَکمْ إِلَى الْکعْبَینِ ...» بیانگر کیفیت وضو براى نماز است که عبارت است از شستن صورت و دو دست از آرنج و مسح سر و دو پا. ۱.۲ - مراد از «إِلَى الْمَرافِقِ» در آیه وضومراد از «إِلَى الْمَرافِقِ» بیان حد شستن در وضو است نه ابتدا و انتهاى شستن دست و آن این که جز کتف، بازو و آرنج، باقى دست باید شسته شود. ۱.۲.۱ - ابتدای شستن دست در وضوتعیین این که شستن را باید از سر انگشتان آغاز کرد یا آرنج، با سنت است که آغاز آن را از آرنج مى‌داند. ۱.۳ - مراد از مسح رأس در آیه وضودر آیه شریفه مذکور، مراد از «وَ امْسَحُوا بِرُؤُسِکمْ» مسح قسمتى از سر است. ۱.۴ - مراد از «کعب» در آیه وضودر این که مراد از «کعب» برآمدگى روى پا است یا مفصل بین ساق و قدم، اختلاف است. ۱.۵ - غیرى بودن وجوب وضواز جمله «إِذا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلاةِ» به غیرى بودن وجوب وضو استدلال شده است؛ زیرا مفهوم آن، نفی وجوب وضو در صورت عدم قصد اقامه نماز است. [۴]
کنز العرفان ج۱، ص۴۳.
۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۱، ص۲۱۲. |